طرز کار کاربراتور چگونه است؟
برای تنظیم میزان سوختی که باید در دورهای مختلف به موتور وارد شود از کاربراتور استفاده می شود، این قطعه متناسب با دور موتور، سوخت را وارد منیفولد ورودی می کند و همیشه نسبت هوا به سوخت را نزدیک به نسبت استوکیومتری (۱۴٫۸ به ۱) نگه می دارد
.
برای روشن شدن و کار کردن موتور نیاز است سوخت و هوا وارد محفظه احتراق شوند و در آن جا طی یک فرآیند احتراقی انرژی تولید کنند. موتور همیشه در یک دور ثابت کار نمی کند و به دورهای مختلفی برای عملکرد مناسب موتور در شرایط مختلف نیاز است. در دورهای مختلف موتورمیزان ترکیب سوخت و هوای مورد نیاز فرق می کند. برای تغییر در میزان هوای ورودی از یک دریچه استفاده می شود که به پدال گاز متصل شده است و کنترل می شود. به این قطعه، دریچه گاز می گویند که با کم و زیاد شدن فشار واردشده به پدال گاز باز و بسته می شود و در میزان هوای ورودی به موتور تغییر ایجاد می کند
.
نسبت ترکیب هوا و سوخت در موتور اتومبیل ها حدودا ۱۴٫۸ به ۱ است. این میزان باید در دورهای مختلف موتور رعایت شود، زیرا با کمتر شدن این نسبت (مثلاً ۱۲ به ۱) مخلوط سوخت و هوا غنی و با زیاد شدن این نسبت مخلوط مورد نظر رقیق می شود که در هر دو حالت موتور عملکرد مناسبی از خود نشان نمی دهد. بنابراین یکی دیگر از پارامترهایی که باید در دورهای مختلف کنترل شود، میزان سوختی است که باید وارد سیلندر شود. در گذشته برای کنترل میزان سوخت واردشده به موتور از قطعه ای به نام کاربراتور استفاده می شد که نام آن به معنی وسیله‌ای است که گاز یا هوا را با کربن یا هیدروکربن مخلوط می کند. این قطعه متناسب با دور موتور، سوخت را وارد منیفولد ورود می کند و همیشه نسبت هوا به سوخت را نزدیک به نسبت استوکیومتری ( ۱۴٫۸ به ۱ ) نگه می دارد
.
به طور کلی، اساس کار کاربراتور این گونه است که متناسب با هوای عبوری، سوخت در اختیار موتور قرار می دهد. هوای عبوری از کاربراتور پس از دریافت سوخت، از دریچه گاز عبور می کند و به سمت منیفولد می رود. مخلوط به وجودآمده تا قبل از ورود به سیلندر فرصت دارند تا با هم مخلوط شود و سپس برای احتراق وارد سیلندر شوند
.
در این قطعه از یک لوله که در طول آن دارای سطح مقطع های مختلف است استفاده شده است. لوله به کاررفته در کاربراتور به صورت متقارن طراحی شده است، اما در قسمت میانی باریک تر می شود. باریک تر شدن لوله در قسمت میانی باعث می شود این لوله مانند نازل عمل کند
.
عملکرد نازل گونه لوله به کاررفته باعث می شود از فشار هوای واردشده کاسته شود و به سرعت آن اضافه شود. کاهش فشار به وجودآمده مکش یا وکیوم را درون لوله به وجود می آورد و این مکش موجب می شود سوخت مورد نیاز، از مخزن کوچکی که در کنار گلوگاه لوله قرار دارد به سمت لوله جریان پیدا کند. بنابراین هر چه پدال گاز بیشتر فشرده شود، جریان هوای بیشتری از لوله کاربراتور عبور می کند. هوای عبوری بیشتر، مکش بیشتر و در نتیجه، سوخت بیشتر را به همراه دارد
.
در پایین دست و بالادست لوله ونتوری دو عدد شیرقرار دارد. شیری که در پایین دست قرار دارد، شیر ساسات است. عملکرد این شیر یا ساسات اتومبیل های کاربراتوری این گونه است که با بسته شدن این شیر هوای کمتری وارد کاربراتور می شود، بنابراین مخلوط سوخت و هوای به دست آمده در اثر بسته شدن شیر ساسات غنی می شود
. زمانی که، موتور اتومبیل سرد است با عمل کردن ساسات، موتور مخلوط غنی یا ریچ می سوزاند و احتمال خاموش شدن آن پایین می آید
.
اما شیری که در بالادست کاربراتور قرار می گیرد همان دریچه گاز است که به پدال گاز متصل می شود و میزان تغییر در گشایش آن بر عهده راننده است
.
مخزن قرارگرفته در کاربراتور طوری طراحی شده است که بلافاصله پس از این که سوخت درون آن از یک حد خاصی کمتر شد، شیر ورودی سوخت باز شود و مخزن را تا حد تعیین شده پر کند و بلافاصله پس از پر شدن مخزن تا حد مشخص شده، شیر دوباره بسته شود و جریان سوخت ورودی به مخزن کاربراتور قطع شود
.
باز و بسته شدن شیر ورودی به مخزن توسط یک شناور صورت می گیرد. این شناور با بالا آمدن سطح سوخت شیر را می بندد و با پایین آمدن آن شیر را باز می کند. به طور کلی، ساختمان کاربراتور به صورت کاملاً مکانیکی طراحی شده است و در آن هیچ قطعه الکتریکی ای به کار نرفته است
.
